Мәшһүр Ризаэддин Фәхретдин хәзрәтләре болай язган: «Анамнан аерылган вакытларым һич онытылмас. Әйткән нәсыйхәте күңелемнең эчендәдер... Ул әйтте: «Балам, мин сине ислам кардәшләрең өчен тудырдым һәм тәрбия итеп үстердем. Гәрчә атаң (Аллаһы рәхмәте булсын) йөзен син вә синең йөзеңне атаң күрмәсә дә, атаңның күркәм сыйфатларына варис булу өчен тырышу синең изге бурычың... Кеше булу өчен гыйлем белән күркәм холык кирәк. Холкы гүзәл булмаган кешене адәмнәр яратмас. Гүзәл холык – әдәп, гыйффәт, сабырлык, түземлектән гыйбарәт”.
Җәннәт – аналарның аяк астында, дигән хәдис тә бар. Биредә сүз ана, хатын-кыз җәмәгате хакында бара. Хатын-кызны Раббыбыз хикмәтле зат итеп яралткан, газиз әни булу хисе белән бүләкләгән. Әниләргә аерым статус бирелгән, Аллаһ тарафыннан хөрмәтле итеп яралтылган затка – Анага һәрчак, һәр җирдә олы ихтирам хисләре булган һәм булырга тиеш.
Җирдә яшәвебезгә шөкрана кылыйк! Һәркайсыбыз үз кадерләребезне белсәк иде, җәмәгать!